Γειά σας!

Ποιοί είμαστε;

  Είμαστε τα παιδιά και τα εγγόνια της Ρουμπίνης και του Αντώνη, του Μητραντώνη όπως ήταν γνωστός
στα μέρη εδώ, οι οποίοι ήταν και οι πρώτοι κάτοχοι του σημερινού κτήματος Olive Garden, στο οποίο
έχουμε την χαρά να σας υποδεχόμαστε σήμερα. Σας καλωσορίζουμε λοιπόν έχοντας την ελπίδα να σας μεταφέρουμε έστω και για λίγο την αίσθηση και τη γαλήνη, την απόλαυση και τις μυρωδιές, τα ακούσματα και τις γεύσεις μέσα στα οποία ζήσαμε παίξαμε, μεγαλώσαμε.

 

  Και επιστρέψαμε τώρα στο κτήμα των παππούδων μας, στα κοκκινοχώραφα του Βρυσόμυλου, να προσθέσουμε κι εμείς το δικό μας λιθαράκι ώστε να γίνει η διαμονή σας στον κήπο μας μια γλυκιά ανάμνηση και μια αξιόλογη εμπειρία διακοπών εμπλουτισμένη με ήλιο, θάλασσα, εξορμήσεις, εκδρομές... Ανάμνηση όλο εναλλαγές, ανάμεσα σε ημέρες με πλούσιες εμπειρίες και άλλες παραδομένοι στην θερινή ραστώνη.
 

  Φιλοδοξούμε να σας μεταδώσουμε το φτερούγισμα που νοιώθουμε στην καρδιά μας,όταν ακούγοντας
την κραυγή της γερακίνας γυρίζουμε το κεφάλι προς το ουρανό και θαυμάζουμε το περήφανο πέταγμά
της.
  Επιθυμούμε να σας μεταφέρουμε την αντίληψη για τη φιλοξενία που είχε ο Μητραντώνης, ώστε μόλις
έβλεπε από μακριά τη σκόνη που σήκωνε το τρακτέρ στο πέρασμα του — ένδειξη ότι έρχονται
επισκέπτες — φώναζε στη γυναίκα του: «Ρουμπίνη βάλε φωτιά, πιάσε ένα κόκορα να σφάξουμε!».

 

  Το κτήμα στον Βρυσόμυλο αρχικά καλλιεργήθηκε από τον παππού με σταφίδα και για πολλά χρόνια
αποτέλεσε την πηγή εισοδήματος και την κύρια ενασχόληση της οικογένειας. Τα κτήματα στην περιοχή αυτή ονομάστηκαν Κοκκινοχώραφα γιατί το χώμα τους είναι κόκκινο και αφράτο. Αν το πιάσεις η χούφτα σου κοκκινίζει. Αργότερα σταδιακά η καλλιέργεια γύρισε σε ελαιώνα, ο οποίος υπάρχει μέχρι σήμερα και μας δίνει
εξαιρετικό λάδι.
  Μέσα στον ελαιώνα χτίστηκε το πρώτο σπιτάκι–αποθήκη σταφίδας το οποίο έγινε η θερινή κατοικία της
οικογένειάς μας. Επάνω στα ελαιόδεντρα κατασκευάστηκαν και οι δραγατσούλες, οι πρώτοι ξενώνες της
εποχής εκείνης, με φτέρη και καλάμια που κόβαμε από το ρέμα. Οι δραγατσούλες αυτές φιλοξένησαν τα
πρώτα καλοκαιρινά μας όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Για τη ζωή που θα ζούσαμε μετά, αργότερα,
όταν θα γινόμαστε μεγάλοι και θα φεύγαμε από το χωριό.
 

Γίναμε μεγάλοι...
Φύγαμε από το χωριό...
Δουλέψαμε ζήσαμε κάναμε οικογένεια παιδιά εγγόνια... γυρίσαμε!

Γιατί εδώ είναι ο τόπος μας.
Γιατί τον αγαπήσαμε για όσα μας χάρισε και θα θέλαμε να τον μοιραστούμε μαζί σας.

Και αυτό ελπίζουμε να πετύχουμε.
Χτίσαμε με πολλή αγάπα αυτά τα τρία σπίτια και τους δώσαμε τα ονόματα των γυναικών της
οικογένειας: ΡΟΥΜΠΙΝΗ ΔΑΦΝΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ.

 Έχει το κάθε ένα τη δική του προσωπικότητα.
Σε όλα όμως θα βρείτε κάτι από την παράδοση του τόπου, πολλή προσωπική δουλειά και σίγουρα το
πραγματικό νοιάξιμο για την ανέφελη διαμονή σας.